- Dawne sposoby na walkę z epidemią

Ocet siedmiu (czterech) złodziei był dawniej używany jako lek oraz zabezpieczeniem przed zachorowaniem na dżumę. Według legendy, przepis na niego wyjawili złodzieje, którzy okradali zwłoki zmarłych w czasie panowania epidemii, sami pozostając zdrowymi. Gdy groziła im kara śmierci, sędziowie postawili ultimatum: albo poniosą śmierć albo zdradzą, w jaki sposób się zabezpieczają przed zarazą. Okazało się, że używali owego specyfiku.

Legendy o occie mają francuskie i angielskie korzenie, ale używano go także na terenie Rzeczypospolitej. W zasobie Archiwum Państwowego w Przemyślu w zespole Kapituła Greckokatolicka w Przemyślu, zachowały się dwa przepisy na sporządzenie octu czterech (siedmiu) złodziei. Pierwszy z nich jest zatytułowany „Sposób preparowania octu czterech złodziejów służący od wszelkiej zarazy y powietrza”, a drugi - „Recepta od zarazy powietrznej w roku 1776 w Samborze”. Receptury pochodzą z lat 70-tych XVII wieku.